Een beetje dood…. soms raken de telefoontjes en berichtjes je meer dan de andere. Vanmorgen kreeg ik een telefoontje van een oud-cursiste die haar verdriet met mij wilde delen. Haar hond was overleden. Als hondenliefhebbers weten jullie en ik hoeveel verdriet en pijn het afscheid kan doen van je hond. Als je nog goed gezond bent en alle andere mogelijkheden hebt om goed voor een hond te kunnen zorgen dan komt er doorgaans weer een andere hond, “gewoon” omdat het kan en de mogelijkheden er nog zijn. Als je alleenstaand bent, op leeftijd bent gekomen, je gezondheid niet meer is zoals die altijd is geweest en je een leven lang honden hebt gehad waar je tegen kon kletsen, mee kon knuffelen, waar je mee de deur uitging en zin gaf aan je bestaan en als dan je laatste hond overlijdt dan ga je zelf eigenlijk ook een beetje dood. Je bent immers niet meer in de mogelijkheid om “gewoon” weer een hond in je huis op te nemen. Als honden van kinds af aan een deel zijn geweest van leven dan is het overlijden van zo'n “laatste” hond niet alleen afscheid van je hond maar neem je eigenlijk ook een beetje afscheid van het leven.

Bestaat er eigenlijk wel tijd? De afgelopen 15 jaar met ons bedrijf als hondenschool zijn voorbij gevlogen.
De afgelopen 15 jaar zijn intens geleefd en hebben we veel beleefd! Als de dag van gisteren weet ik nog dat de allereerste pup op onze puppycursus Bouvier Boris was. Op een warme dag kwam het gezin naar de hondenschool voor de 1e les van Boris de Bouvier dit op onze eerste lokatie in het voormalige AKF gebouw. Na Boris zijn er nog vele duizenden honden naar onze hondenschool gekomen. We verhuisden naar Scouting gebouw "de Baak" waar we een prachtige lokatie aan het Goese Meer hadden. In de zomer gingen we dan met de puppies zwemmen in het Goese Meer. In 2006 zijn we met de hondenschool naar Wilhelminadorp verhuisd. Wat een luxe, 2 straten verder en je bent op je bedrijf.  Waar wij ook erg dankbaar voor zijn, is de prachtige omgeving waar onze hondenschool nu is gevestigd midden in de natuur en aan de rand van de polder. De rust in deze omgeving is in overeenstemming met de wijze waarop wij mens en hond begeleiden. Door de jaren heen hebben wij ervaren waar onze specialiteit lag en dat is de begeleiding van mensen in de dagelijkse opvoeding van hun hond. Mensen informatie geven en ze helpen bewust te worden van wat hun hond nodig heeft en hoe ze hun hond kunnen helpen om zichzelf prettig te voelen en daardoor vertrouwen heeft in zijn begeleider dat is waar onze passie ligt. Ook het bekijken van het totaal plaatje is een waar wij sterk in zijn. Onze visie is dat alles met elkaar is verbonden daarom kijken wij altijd naar meer dan alleen "gedrag".  Gezondheid, voeding, gezin etc.  De afgelopen 15 jaar hebben wij veel ondernomen, vele cursussen gevolgd, vele boeken gelezen en hebben veel van onze cursisten en hun honden geleerd. Hoe dan ook denk ik terug aan onze eigen honden die een o, zo grote rol hebben gespeeld in daar waar wij nu zijn met de hondenschool en daar zijn we ze eeuwig dankbaar voor!

Beste oud cursist(e) veel dank dat u naar onze hondenschool bent gekomen!
Beste "nieuwe" cursist(e) wij zien er naar uit om u te begeleiden in de opvoeding van uw hond!

Goede vrienden van ons hebben, na een grondige verdieping in het ras en de mogelijke gezondheidsrisico's, een hond uit een buitenland geadopteerd. Ik was en ben ontroerd door de liefdevolle begeleiding waarop de hond in hun huis werd opgenomen ook de inzet die zij tonen om deze hond te ondersteunen in zijn compleet nieuwe omgeving.  Onze vrienden waren zich er namelijk goed van doordrongen dat met zijn komst, hij ook in een compleet nieuwe omgeving kwam. Alles maar werkelijk alles wat voor hem bekend was, is weg. Om hun nieuwe gezinslid te ondersteunen in het proces naar de nieuwe leefomgeving, zijn onze vrienden zelf de hond opgaan halen in het buitenlandse asiel.  De hond kon zo voordien al kennis maken en wennen aan zijn nieuwe familie en had hij gedurende de reis toch al iets bekends om zich heen. Ook nu hij in zijn nieuwe thuis is wordt hij rustig begeleid, zo kan hij met zo min mogelijk stress kan wennen aan zijn nieuwe situatie. Het is dan ook erg fijn om te schrijven dat het goed gaat met deze hond en zijn nieuwe familie. Ook op onze hondenschool komen er regelmatig mensen die zich er van bewust zijn, dat bij het proces van het opnemen en acclimaticeren van een herplaatsingshond of asielhond, alles op zijn eigen tijd en tempo gaat.  Het mooiste is dan, dat iedere kleine stap voorwaarts een stap is waarvan je kunt genieten. Ook van onze eigen herplaatsers heb ik altijd genoten en geleerd, ik zie het niet als "het was moeilijk" of "het was makkelijk". Het is gewoon zoals het is en dat hebben wij geaccepteerd. Door de acceptatie van "het is zoals het is" leg je de hond geen verwachtingspatronen op, van jezelf daardoor valt er een grote druk weg bij de hond.  Door deze houding creeër je juist voor de hond de ruimte  en  mogelijkheid om te leren en te groeien en daarvan kun je zelf dan weer genieten.

Groetjes, Lémone