Over ons
Beste hondenliefhebber, graag stellen wij ons aan u voor. Wij zijn Arno van Hamburg & Lémone Vijfhuizen. Sinds 1999 begeleiden en adviseren wij mensen die hond als huisgenoot hebben waarbij het doel is dat mens en hond ontspannen en in harmonie met elkaar kunnen samenleven. Onze begeleiding heeft betrekking op alle honden. U bent bij ons verzekerd van een professionele en up to date begeleiding waarbij het welzijn van uw hond voorop staat. Wij leren u graag hoe u uw hond kunt opvoeden, begeleiden en trainen en op een geweld vrije hondvriendelijke manier. Domineren, overheersen en ondrukken past niet in onze visie. Begeleiden, leiding geven, aansturen, opvoeden, trainen en "managen" wel. Slipkettingen, prikbanden en stroombanden passen dan ook niet in onze visie m.b.t. het welzijn van honden.
Onze visie mbt het samenleven van mensen en honden
Alle "gewone" huishonden zijn bij ons welkom. Wij begeleiden mensen die samenleven met hun "huis"hond(en). Daar is onze begeleiding op afgestemd. Wij vinden honden die een "gewoon" leven als huishond leven al mooi en bijzonder genoeg.
Onze visie mbt het opvoeden van honden
Bij een gehoorzame hond is doorgaans het beeld van een hond die prima commando's kent en opvolgt, zoals zit, af, hier etc. Het is natuurlijk prettig als uw hond op een woord of handsignaal bv kan zitten. Dit is het "trainen" van de hond. Er is echter meer dan training en dat is opvoeding. Bij HOGZ beginnen wij in eerste instantie met de de basis de opvoeding in alledaagse situaties. U leert uw hond aan te sturen en te begeleiden en leert hoe u voor hem/haar een veilige omgeving kunt creëren en uw hond niet onnodig in te moeilijke en te stressvolle situaties brengt. Wij leren u stap voor stap hoe u bepaalde doelen kunt bereiken die realistisch zijn binnen de mogelijkheden van uw hond. U leert hoe u uw hond kan leren ontspannen, in diverse situaties: bv bij honden en mensen.
Kernwoorden die centraal staan in onze begeleiding
Welzijn (van de hond)
Respect (voor de hond!)
Acceptatie (van de hond)
Geduld
Beloningsgericht
Klik hier om te zien welke opleidingen, seminars en workshops wij hebben gevolgd.
Het is altijd prettig om een gedegen achtergrond te hebben m.b.t. opleidingen en kennis. Echter de grootste en meest waardevolle leerschool is; het zelf ervaren in combinatie met kennis. Zelf ervaren hebben wij dan ook oa met onze eigen honden. Onze honden hebben ons gedreven om buiten onze box te kijken en denken. De honden hebben ons geleerd dat "methodes" slechts hulpmiddelen zijn, dat je de "onmogelijkheden" van de hond moet accepteren en je de switch moet maken naar de mogelijkheden die de hond heeft. Daarmee bedoelen wij NIET dat de hond "maakbaar" is zoals de mens dit wenst. Iedere hond heeft zijn specifieke rastypische eigenschappen en opgedane ervaringen. Het ontkennen van rastypische eigenschappen en opgedane ervaringen is het ontkennen van de hond in zijn kern. In bepaalde situaties zul je moeten accepteren dat je hond is zoals hij is waardoor hij niet onnodig in situaties wordt gebracht die hij niet aankan. Soms is er geen andere optie dan het "managen" van bepaald gedrag van de hond.
Honden lopen als een rode draad door ons leven. We zijn opgegroeid met een Afghaanse windhond, Briards en Bouviers. Opgroeien "met" is anders dan het zelfstandig opvoeden van een hond. De eerste hond waarmee wij te maken kregen met opvoeden en begeleiden was Bruno. Bruno was een Bouvier van 4 jaar oud een zwaar verwaarloosde herplaatsingshond. Ondanks dat we ons "huiswerk" hadden gedaan en hem niet impulsief over hadden genomen bleek er niet zoveel te kloppen van wat verschillende mensen tegen ons hadden verteld. Naderhand werd duidelijk dat wij niet zijn 3e adres waren maar zijn 7e adres en dat hij schapen had doodgebeten. Bruno bleek een zeer sterk jachtinstinct te hebben (zijn nieuwe riem brak in 2-en bij het zien van een konijn). Hij was agressief naar andere honden. Net zoals de meesten mensen doen, gingen wij vanwege zijn "gedragsproblemen" naar de hondenschool en vertrouwden op de kennis van de instructeurs. Ons werd verteld dat Bruno "geresocaliseerd" moest worden en de instructeur vertelde dat "volwassen honden geen agressief gedrag vertonen naar puppies". We werden meegenomen naar een afgezet stuk terrein van de hondenschool waar puppies en jonge honden met elkaar aan het "spelen" waren" en Bruno greep de eerste de beste pup. Mocht je het nog niet weten, het is een fabeltje dat volwassen honden nooit agressief zijn tegen puppies. Niemand kon ons bij de begeleiding van Bruno goed adviseren en zelf hadden wij toen geen kennis en wisten ook nog niet dat je naar je eigen gevoel kunt luisteren ook al heb je minder kennis dan experts. We hebben Bruno uit zijn lijden verlost. We zijn tot op heden die "geestelijk kapot gemaakte blik" in zijn ogen nooit vergeten. Bruno is de aanleiding geweest om ons meer te gaan verdiepen in honden.
Na wederom gedegen onderzoek kwam Leonberger pup Varsha in ons leven. Varsha was een makkelijke en gezellige Leonberger. We hebben geboft met haar want ze had een gemakkelijk en meegaand karakter. Toen Varsha 1 jaar oud was kwam Caleigh een Kortharige Hollandse Herder pup bij ons wonen. Caleigh was een zus van Crook. Caleigh had een genetisch zwaar beladen rugzak. Opnieuw luisterden we niet naar ons eigen gevoel en volgden de adviezen op van de hondenschool wat haar instabiliteit deed toenemen. Dat was de reden dat wij ons nog verder zijn gaan verdiepen in hondengedrag. Onze les was -> Ook al is de ander expert, je bent ten alle tijde degene die de keuze maakt iets wel of niet te doen. In dit geval geeft je "intuitie" vaak wel het juiste signaal.
Onze Crook (29-6-1998 ~ 16-6-2012) een Hollanse herder reu kwam in ons leven toen hij 1 1/2 jaar oud was. Wij waren zijn 3e adres en hij had een megavolle rugzak. Deze rugzak was genetisch beladen en opgedane ervaringen (geestelijke en lichamelijke mishandeling). Hij had agressie naar vreemde mensen en vreemde honden, ernstige fobieën voor onweer en vuurwerk, angst voor autorijden etc. en een aantal gezondheidsproblemen. Zo had hij oa een bijna altijd chronisch ontstoken voorpoot en dat vergt wat creativiteit bij een angstig agressieve hond. In huis was hij naar onze andere honden wel een zeer beleefde gentle man. De introductie van een nieuwe hond in ons leven werd altijd zeer goed begeleid zodat ze elkaars typische gedrag leerden herkennen en er geen conflicten konden ontstaan. We kunnen je zeggen met dergelijke problematiek is je "roze zonnebril" dat alles wel op te lossen valt snel verdwenen. Het "managen" van zijn gedrag was het meest succesvol voor hem en voor ons en daardoor hebben we met elkaar een bijzonder fijn leven gehad. Crook is tot op heden de meest bijzondere hond die wij hebben gehad en van hem hebben wij de grootste leerschool gehad daar kan geen cursus of boek tegen op. Van hem hebben wij geleerd hoe belangrijk het is om te kijken naar het "zijn" van de hond en de hond onvoorwaardelijk te accepteren. Het aanbieden en creëren van mogelijkheden i.p.v. dingen van je hond te verwachten of in situaties te plaatsen die hij niet aankan. Door daar rekening mee te houden kan de hond volledig tot zijn eigen recht komen met zijn mogelijkheden en onmogelijkheden en zich daardoor veilig voelt en ja soms moet je dan iets van jezelf "inleveren" (voornamelijk verwachtingspatronen) echter persoonlijk hebben wij dat nooit zo ervaren. Wij zijn nog iedere dag dankbaar dat hij in ons leven is geweest.
Onze Angel (14-9-2004 ~ 18-9-2013) was een bijzondere Leonberger dame. Angel kwam van een liefdevolle en goede fokker. Dezelfde fokker (Meus Amicus uit België) als Varsha. Ook bij goede fokkers gebeuren er onverwachte en onvoorziene dingen. Tijdens de geboorte en de eerste periode van de puppies waren er ook tot verdriet van de fokker een aantal dingen anders verlopen. Een keizersnede en binnen 10 dagen overleed een groot aantal van de puppies. Traumatisch voor de moederhond en de puppies, traumatisch voor de fokker. Angel kwakkelde van begin af aan met haar gezondheid. Met nadruk zeggen wij dat wij dit de fokker niet kwalijk nemen! In het leven gebeuren onvoorziene dingen ook bij fokkers die bewust en liefdevol fokken. Amber had ernstige huidproblemen en onvoldoende enzymen om haar voeding te verteren. Ze is als pup 2x gebeten door een hond die zichzelf uit ging laten. Hierdoor ontwikkelde ze in eerste instantie uitvalgedrag naar andere honden. We hebben haar een periode uit die situatie gehaald en bij haar is dit uitvalgedrag naar andere honden verdwenen. Ze heeft daarna als ondersteuning nog enkele jaren "meegeholpen" op onze hondenschool. Onze Angel was altijd vol kracht en vol levenslust. Haar lievelingsplek was de hondenschool. Wij zijn dankbaar dat Angel in ons leven is geweest.
Onze Chance (27-10-2002 ~ 24-03-2014) qua werkdrift en snelheid een formule 1 hond maar aan de andere kant erg angstig en onzeker! Chance kwam in ons leven toen zij 16 weken oud was. Wij waren haar 3e adres. Ze was op de leeftijd van 4/5 weken oud bij haar moeder weggehaald, via een tussenhandelaar naar haar voormalige eigenaar gegaan. We zullen het moment nooit vergeten dat we Chance op gingen halen. Een fijngebouwde erg magere Kr. Hollandse Herder/Mechelse pup liep over de rugleuning van de bank. Het helemaal niet de bedoeling dat we haar zouden houden maar ze is (gelukkig) toch gebleven..... Chance was een werkhond uit de zgn. bloedlijnen van politiehonden. Een hond met een hoge werklust die tot uiting moest komen dat is wat we van Chance hebben geleerd en door haar konden we dat ook aan cursisten laten zien. Het verschil in rastypische kenmerken en de daarop aangepaste begeleiding. Zo snel als ze was, was ook het ziekteproces toen ze lymfeklierkanker bleek te hebben. Ze was binnen een maand overleden, 6 maanden na het overlijden van haar beste maatje Angel. Iedereen vond het altijd fantastisch om te zien hoe ze kon werken maar eigenlijk niemand zag wie Chance werkelijk was want ze was een hele kwetsbare onzekere hond. We vonden het vreselijk hoe deze kwetsbare hond aan haar einde is gekomen en het heeft echt een paar jaar geduurd voor we het heftige ziekteproces en de wijze waarop de euthanasie verliep een plek konden geven.
Onze Stuiver (17-3-2000 ~ 27-12-2015) was onze Australian Sheperd, de grappenmaker en clown van de familie. Ze kwam in ons leven toen ze 5 maanden oud was. Wij waren haar 2e adres. Stuiver kwam van een liefdevolle fokker. Helaas had de voormalig eigenaar iets anders aan de fokker verteld dan dat hij werkelijk deed. Stuiver kwam voort uit de "old style" Australian Shepherd werklijnen en was opgegroeid bij een super fijne en goede fokker. Stuiver was echt een zonnetje en de clown van de familie als bijnaam had ze "Stinker" omdat ze graag door allerlei vieze dingen lag te rollen. Ze heeft tot kort voor haar overlijden alles kunnen doen wat ze graag deed. Met het overlijden van Stuiver werd een tijdperk afgesloten ze was de laatste van de 4 honden die lang met elkaar hebben samen geleefd en ons ook het meest hebben geleerd (Crook, Stuiver, Chance en Angel). Zij zijn de basis in onze visie en de begeleiding die we aan mensen met honden geven.
Onze Amber (10-8-2011 ~ 11-11-2020) een Leonberger van kennel de Gardian Angel, Amber woonde vanwege de veranderende gezinssituatie van haar voormalige eigenaren sinds 16-3-2014 bij ons. Amber had een zeer zacht maar ook eigengereid karakter. Amber was zeer rustig en sociaal. Amber was de hond waarbij het net lijkt of ze lekker relaxt ligt te slapen maar onder tussen toch echt alles in de gaten houdt. Ze was ook een echte "binnenvetter". Ze was een hond uit duizenden met een groot hart van goud.
Het heeft een 4 jaar geduurd voordat er weer een tweede hond bij ons kwam wonen om verschillende redenen. De afgelopen jaren hebben vooral en voortdurend in teken gestaan van 24/7 mantelzorg en overlijden van familieleden en onze eigen honden. Verder wilden we eerst het overlijden van de 4 honden volledig verwerken om te voorkomen dat een "nieuwe" hond daar de dupe van zou zijn. In augustus 2019 was het zover dat er onverwacht een tweede hond bij kwam. Die tweede hond was toen nog puppy Fleur.
Sinds 11-8-2019 woont Fleur (10-06-2019) bij ons. Fleur is ook een Leonberger en komt van dezelfde fokker als Amber. De honden dames zijn ook familie van elkaar. De opa van Fleur is de broer van Amber. Fleur is onze 4e Leonberger en ook al is ze een Leonberger ze is uiteraard totaal anders dan de voorgaande Leonbergers. Fleur is hypergevoelige en extravert, een bestudeerster van details maar geen wereldreiziger. In de eigen omgeving is er volgens haar genoeg te ontdekken. Ze is een een grappenmaker, vrolijk en een grote ondeugd. De opgroei van Fleur hebben we vanwege haar gevoeligheid totaal anders aangepakt of misschien beter gezegd Fleur heeft ons laten zien wat zij wel en niet nodig had om in haar eigen tempo op te groeien en in die flow zijn wij meegegaan. Daar plukt zij en plukken wij nu de vruchten van. Deze ervaring met Fleur bevestigd voor ons wederom dat je een hond niet in een trainingssysteem kunt proppen (hoe "stress" vrij of beloningsgericht zo'n systeem ook zegt de zijn). Het blijft altijd een systeem ten minste niet als je wilt dat de hond ook zijn/haar authentiek zelf mag blijven. Wat uiteraard niet betekend dat er geen grenzen en beperkingen zijn.
Kayo is bij ons komen wonen op 31 december 2023. Kayo was van een vriendin. Onze vriendin had een ernstige ziekte en het was haar wens dat Kayo bij ons zou komen wonen als ze zou komen te overlijden. Kayo heeft dezelfde ouders als Fleur. Hij is alleen anderhalf jaar ouder.
Onze visie mbt het samenleven van mensen en honden
Alle "gewone" huishonden zijn bij ons welkom. Wij begeleiden mensen die samenleven met hun "huis"hond(en). Daar is onze begeleiding op afgestemd. Wij vinden honden die een "gewoon" leven als huishond leven al mooi en bijzonder genoeg.
Onze visie mbt het opvoeden van honden
Bij een gehoorzame hond is doorgaans het beeld van een hond die prima commando's kent en opvolgt, zoals zit, af, hier etc. Het is natuurlijk prettig als uw hond op een woord of handsignaal bv kan zitten. Dit is het "trainen" van de hond. Er is echter meer dan training en dat is opvoeding. Bij HOGZ beginnen wij in eerste instantie met de de basis de opvoeding in alledaagse situaties. U leert uw hond aan te sturen en te begeleiden en leert hoe u voor hem/haar een veilige omgeving kunt creëren en uw hond niet onnodig in te moeilijke en te stressvolle situaties brengt. Wij leren u stap voor stap hoe u bepaalde doelen kunt bereiken die realistisch zijn binnen de mogelijkheden van uw hond. U leert hoe u uw hond kan leren ontspannen, in diverse situaties: bv bij honden en mensen.
Kernwoorden die centraal staan in onze begeleiding
Welzijn (van de hond)
Respect (voor de hond!)
Acceptatie (van de hond)
Geduld
Beloningsgericht
Klik hier om te zien welke opleidingen, seminars en workshops wij hebben gevolgd.
Het is altijd prettig om een gedegen achtergrond te hebben m.b.t. opleidingen en kennis. Echter de grootste en meest waardevolle leerschool is; het zelf ervaren in combinatie met kennis. Zelf ervaren hebben wij dan ook oa met onze eigen honden. Onze honden hebben ons gedreven om buiten onze box te kijken en denken. De honden hebben ons geleerd dat "methodes" slechts hulpmiddelen zijn, dat je de "onmogelijkheden" van de hond moet accepteren en je de switch moet maken naar de mogelijkheden die de hond heeft. Daarmee bedoelen wij NIET dat de hond "maakbaar" is zoals de mens dit wenst. Iedere hond heeft zijn specifieke rastypische eigenschappen en opgedane ervaringen. Het ontkennen van rastypische eigenschappen en opgedane ervaringen is het ontkennen van de hond in zijn kern. In bepaalde situaties zul je moeten accepteren dat je hond is zoals hij is waardoor hij niet onnodig in situaties wordt gebracht die hij niet aankan. Soms is er geen andere optie dan het "managen" van bepaald gedrag van de hond.
Honden lopen als een rode draad door ons leven. We zijn opgegroeid met een Afghaanse windhond, Briards en Bouviers. Opgroeien "met" is anders dan het zelfstandig opvoeden van een hond. De eerste hond waarmee wij te maken kregen met opvoeden en begeleiden was Bruno. Bruno was een Bouvier van 4 jaar oud een zwaar verwaarloosde herplaatsingshond. Ondanks dat we ons "huiswerk" hadden gedaan en hem niet impulsief over hadden genomen bleek er niet zoveel te kloppen van wat verschillende mensen tegen ons hadden verteld. Naderhand werd duidelijk dat wij niet zijn 3e adres waren maar zijn 7e adres en dat hij schapen had doodgebeten. Bruno bleek een zeer sterk jachtinstinct te hebben (zijn nieuwe riem brak in 2-en bij het zien van een konijn). Hij was agressief naar andere honden. Net zoals de meesten mensen doen, gingen wij vanwege zijn "gedragsproblemen" naar de hondenschool en vertrouwden op de kennis van de instructeurs. Ons werd verteld dat Bruno "geresocaliseerd" moest worden en de instructeur vertelde dat "volwassen honden geen agressief gedrag vertonen naar puppies". We werden meegenomen naar een afgezet stuk terrein van de hondenschool waar puppies en jonge honden met elkaar aan het "spelen" waren" en Bruno greep de eerste de beste pup. Mocht je het nog niet weten, het is een fabeltje dat volwassen honden nooit agressief zijn tegen puppies. Niemand kon ons bij de begeleiding van Bruno goed adviseren en zelf hadden wij toen geen kennis en wisten ook nog niet dat je naar je eigen gevoel kunt luisteren ook al heb je minder kennis dan experts. We hebben Bruno uit zijn lijden verlost. We zijn tot op heden die "geestelijk kapot gemaakte blik" in zijn ogen nooit vergeten. Bruno is de aanleiding geweest om ons meer te gaan verdiepen in honden.
Na wederom gedegen onderzoek kwam Leonberger pup Varsha in ons leven. Varsha was een makkelijke en gezellige Leonberger. We hebben geboft met haar want ze had een gemakkelijk en meegaand karakter. Toen Varsha 1 jaar oud was kwam Caleigh een Kortharige Hollandse Herder pup bij ons wonen. Caleigh was een zus van Crook. Caleigh had een genetisch zwaar beladen rugzak. Opnieuw luisterden we niet naar ons eigen gevoel en volgden de adviezen op van de hondenschool wat haar instabiliteit deed toenemen. Dat was de reden dat wij ons nog verder zijn gaan verdiepen in hondengedrag. Onze les was -> Ook al is de ander expert, je bent ten alle tijde degene die de keuze maakt iets wel of niet te doen. In dit geval geeft je "intuitie" vaak wel het juiste signaal.
Onze Crook (29-6-1998 ~ 16-6-2012) een Hollanse herder reu kwam in ons leven toen hij 1 1/2 jaar oud was. Wij waren zijn 3e adres en hij had een megavolle rugzak. Deze rugzak was genetisch beladen en opgedane ervaringen (geestelijke en lichamelijke mishandeling). Hij had agressie naar vreemde mensen en vreemde honden, ernstige fobieën voor onweer en vuurwerk, angst voor autorijden etc. en een aantal gezondheidsproblemen. Zo had hij oa een bijna altijd chronisch ontstoken voorpoot en dat vergt wat creativiteit bij een angstig agressieve hond. In huis was hij naar onze andere honden wel een zeer beleefde gentle man. De introductie van een nieuwe hond in ons leven werd altijd zeer goed begeleid zodat ze elkaars typische gedrag leerden herkennen en er geen conflicten konden ontstaan. We kunnen je zeggen met dergelijke problematiek is je "roze zonnebril" dat alles wel op te lossen valt snel verdwenen. Het "managen" van zijn gedrag was het meest succesvol voor hem en voor ons en daardoor hebben we met elkaar een bijzonder fijn leven gehad. Crook is tot op heden de meest bijzondere hond die wij hebben gehad en van hem hebben wij de grootste leerschool gehad daar kan geen cursus of boek tegen op. Van hem hebben wij geleerd hoe belangrijk het is om te kijken naar het "zijn" van de hond en de hond onvoorwaardelijk te accepteren. Het aanbieden en creëren van mogelijkheden i.p.v. dingen van je hond te verwachten of in situaties te plaatsen die hij niet aankan. Door daar rekening mee te houden kan de hond volledig tot zijn eigen recht komen met zijn mogelijkheden en onmogelijkheden en zich daardoor veilig voelt en ja soms moet je dan iets van jezelf "inleveren" (voornamelijk verwachtingspatronen) echter persoonlijk hebben wij dat nooit zo ervaren. Wij zijn nog iedere dag dankbaar dat hij in ons leven is geweest.
Onze Angel (14-9-2004 ~ 18-9-2013) was een bijzondere Leonberger dame. Angel kwam van een liefdevolle en goede fokker. Dezelfde fokker (Meus Amicus uit België) als Varsha. Ook bij goede fokkers gebeuren er onverwachte en onvoorziene dingen. Tijdens de geboorte en de eerste periode van de puppies waren er ook tot verdriet van de fokker een aantal dingen anders verlopen. Een keizersnede en binnen 10 dagen overleed een groot aantal van de puppies. Traumatisch voor de moederhond en de puppies, traumatisch voor de fokker. Angel kwakkelde van begin af aan met haar gezondheid. Met nadruk zeggen wij dat wij dit de fokker niet kwalijk nemen! In het leven gebeuren onvoorziene dingen ook bij fokkers die bewust en liefdevol fokken. Amber had ernstige huidproblemen en onvoldoende enzymen om haar voeding te verteren. Ze is als pup 2x gebeten door een hond die zichzelf uit ging laten. Hierdoor ontwikkelde ze in eerste instantie uitvalgedrag naar andere honden. We hebben haar een periode uit die situatie gehaald en bij haar is dit uitvalgedrag naar andere honden verdwenen. Ze heeft daarna als ondersteuning nog enkele jaren "meegeholpen" op onze hondenschool. Onze Angel was altijd vol kracht en vol levenslust. Haar lievelingsplek was de hondenschool. Wij zijn dankbaar dat Angel in ons leven is geweest.
Onze Chance (27-10-2002 ~ 24-03-2014) qua werkdrift en snelheid een formule 1 hond maar aan de andere kant erg angstig en onzeker! Chance kwam in ons leven toen zij 16 weken oud was. Wij waren haar 3e adres. Ze was op de leeftijd van 4/5 weken oud bij haar moeder weggehaald, via een tussenhandelaar naar haar voormalige eigenaar gegaan. We zullen het moment nooit vergeten dat we Chance op gingen halen. Een fijngebouwde erg magere Kr. Hollandse Herder/Mechelse pup liep over de rugleuning van de bank. Het helemaal niet de bedoeling dat we haar zouden houden maar ze is (gelukkig) toch gebleven..... Chance was een werkhond uit de zgn. bloedlijnen van politiehonden. Een hond met een hoge werklust die tot uiting moest komen dat is wat we van Chance hebben geleerd en door haar konden we dat ook aan cursisten laten zien. Het verschil in rastypische kenmerken en de daarop aangepaste begeleiding. Zo snel als ze was, was ook het ziekteproces toen ze lymfeklierkanker bleek te hebben. Ze was binnen een maand overleden, 6 maanden na het overlijden van haar beste maatje Angel. Iedereen vond het altijd fantastisch om te zien hoe ze kon werken maar eigenlijk niemand zag wie Chance werkelijk was want ze was een hele kwetsbare onzekere hond. We vonden het vreselijk hoe deze kwetsbare hond aan haar einde is gekomen en het heeft echt een paar jaar geduurd voor we het heftige ziekteproces en de wijze waarop de euthanasie verliep een plek konden geven.
Onze Stuiver (17-3-2000 ~ 27-12-2015) was onze Australian Sheperd, de grappenmaker en clown van de familie. Ze kwam in ons leven toen ze 5 maanden oud was. Wij waren haar 2e adres. Stuiver kwam van een liefdevolle fokker. Helaas had de voormalig eigenaar iets anders aan de fokker verteld dan dat hij werkelijk deed. Stuiver kwam voort uit de "old style" Australian Shepherd werklijnen en was opgegroeid bij een super fijne en goede fokker. Stuiver was echt een zonnetje en de clown van de familie als bijnaam had ze "Stinker" omdat ze graag door allerlei vieze dingen lag te rollen. Ze heeft tot kort voor haar overlijden alles kunnen doen wat ze graag deed. Met het overlijden van Stuiver werd een tijdperk afgesloten ze was de laatste van de 4 honden die lang met elkaar hebben samen geleefd en ons ook het meest hebben geleerd (Crook, Stuiver, Chance en Angel). Zij zijn de basis in onze visie en de begeleiding die we aan mensen met honden geven.
Onze Amber (10-8-2011 ~ 11-11-2020) een Leonberger van kennel de Gardian Angel, Amber woonde vanwege de veranderende gezinssituatie van haar voormalige eigenaren sinds 16-3-2014 bij ons. Amber had een zeer zacht maar ook eigengereid karakter. Amber was zeer rustig en sociaal. Amber was de hond waarbij het net lijkt of ze lekker relaxt ligt te slapen maar onder tussen toch echt alles in de gaten houdt. Ze was ook een echte "binnenvetter". Ze was een hond uit duizenden met een groot hart van goud.
Het heeft een 4 jaar geduurd voordat er weer een tweede hond bij ons kwam wonen om verschillende redenen. De afgelopen jaren hebben vooral en voortdurend in teken gestaan van 24/7 mantelzorg en overlijden van familieleden en onze eigen honden. Verder wilden we eerst het overlijden van de 4 honden volledig verwerken om te voorkomen dat een "nieuwe" hond daar de dupe van zou zijn. In augustus 2019 was het zover dat er onverwacht een tweede hond bij kwam. Die tweede hond was toen nog puppy Fleur.
Sinds 11-8-2019 woont Fleur (10-06-2019) bij ons. Fleur is ook een Leonberger en komt van dezelfde fokker als Amber. De honden dames zijn ook familie van elkaar. De opa van Fleur is de broer van Amber. Fleur is onze 4e Leonberger en ook al is ze een Leonberger ze is uiteraard totaal anders dan de voorgaande Leonbergers. Fleur is hypergevoelige en extravert, een bestudeerster van details maar geen wereldreiziger. In de eigen omgeving is er volgens haar genoeg te ontdekken. Ze is een een grappenmaker, vrolijk en een grote ondeugd. De opgroei van Fleur hebben we vanwege haar gevoeligheid totaal anders aangepakt of misschien beter gezegd Fleur heeft ons laten zien wat zij wel en niet nodig had om in haar eigen tempo op te groeien en in die flow zijn wij meegegaan. Daar plukt zij en plukken wij nu de vruchten van. Deze ervaring met Fleur bevestigd voor ons wederom dat je een hond niet in een trainingssysteem kunt proppen (hoe "stress" vrij of beloningsgericht zo'n systeem ook zegt de zijn). Het blijft altijd een systeem ten minste niet als je wilt dat de hond ook zijn/haar authentiek zelf mag blijven. Wat uiteraard niet betekend dat er geen grenzen en beperkingen zijn.
Kayo is bij ons komen wonen op 31 december 2023. Kayo was van een vriendin. Onze vriendin had een ernstige ziekte en het was haar wens dat Kayo bij ons zou komen wonen als ze zou komen te overlijden. Kayo heeft dezelfde ouders als Fleur. Hij is alleen anderhalf jaar ouder.
|
Fleur (10-06-2019)
|
Kayo (19-01-2018)
|
|
|
In liefdevolle herinnering
Amber (10-08-2011 ~ 11-11-2020)
Do not stand at my grave and weep,
I am not there, I do not sleep.
I am in a thousand winds that blow,
I am the softly falling snow.
I am the gentle showers of rain,
I am the fields of ripening grain.
I am in the morning hush,
I am in the graceful rush
Of beautiful birds in circling flight,
I am the starshine of the night.
I am in the flowers that bloom,
I am in a quiet room.
I am in the birds that sing,
I am in each lovely thing.
Do not stand at my grave and cry,
I am not there. I do not die.
Author Mary Elizabeth Frye
I am not there, I do not sleep.
I am in a thousand winds that blow,
I am the softly falling snow.
I am the gentle showers of rain,
I am the fields of ripening grain.
I am in the morning hush,
I am in the graceful rush
Of beautiful birds in circling flight,
I am the starshine of the night.
I am in the flowers that bloom,
I am in a quiet room.
I am in the birds that sing,
I am in each lovely thing.
Do not stand at my grave and cry,
I am not there. I do not die.
Author Mary Elizabeth Frye
"Sterven is verhuizen van de buitenwereld naar het hart van de mensen die van je houden
en in dat hart blijf je in de herinnering verder leven- Manu Keirse"
en in dat hart blijf je in de herinnering verder leven- Manu Keirse"
|
Crocus
(29-6-1998 ~ 16-6-2012) 
|
Angel
(14-9-2004 ~ 18-9-2013) 
|
Chance
(27-10-2002 ~ 24-03-2014) 
|
Stuiver
(17-03-2000 ~ 27-11-2015) 
|
|
Varsha (29-6-1997 ~ 14-6-2004)
|
Caleigh (29-6-1998 ~ 01-11-1999)
|